چرا حشرات یخ نمی زنند     
آیا تا به حال حشره ای را دیده اید که در سرما لباس زمستانی به تن کرده باشد؟ بی شک هیچ حشره ای را ندیده اید که برای در امان ماندن از سرمای زمستان، لباسی از جنس پوست حیوانات به تن داشته باشد.
این در حالی است که این موجودات خونسرد هستند و دمای بدن آنها نزدیک به دمای محیط اطرافشان است. به نظر شما چرا این موجودات در سرما یخ نمی زنند؟ چه عاملی به آنها کمک می کند بتوانند در مقابل سرمای هوا از خود مقاومت نشان داده و به حیاتشان ادامه دهند؟
البته بعضی از حشرات در اثر سرما می میرند. بسیاری از گونه های حشرات تنها در یک مرحله زندگی، خود را با سرمای زمستانی تطبیق می دهند.
برای مثال در بعضی از حشرات تنها آنها که در مرحله شفیرگی هستند و بدنشان داخل پیله ای عایق قرار گرفته است توانایی مقاومت در برابر سرمای هوا را دارند.
حشرات دیگر مانند پشه ها و ملخ ها اصلا در برابر سرما مقاوم نبوده و بسرعت می میرند. اما این حشرات در اعماق آب یا خاک تخمگذاری می کنند تا تخم ها در سرمای هوا یخ نزند تا زمانی که تخم ها در این شرایط از سرمای هوا مصون بمانند، می توانند در آغاز فصل بهار سر از تخم بیرون بیاورند.
اما برخی از حشرات بالغ و عنکبوت ها در سرمای هوا زنده می مانند و کاهش دمای هوا تهدیدی علیه حیات این گروه از موجودات نیست.
این گروه از حشرات در اعماق زمین که در مقایسه با سطح زمین دمای بیشتری دارد مخفی می شوند و در خانه های گرمی که در دل خاک می سازند پناه می گیرند.
یکی از قابلیت های حشرات این است که گروهی از آنها با آغاز فصل سرما به خواب زمستانی می روند و با این روش خود را از سرمای زمستان مصون نگه می دارند.
اما هنوز محققان درباره خواب زمستانی حشرات به یافته هایی دست نیافته اند و از این رو به نظر می رسد خواب زمستانی حشرات در مقایسه با دیگر موجوداتی که در زمستان به خواب می روند متفاوت باشد.
اما آنچه مسلم است حشراتی که به خواب زمستانی می روند به طور کامل غیرفعال شده و کاهش متابولیسم بدن در این موجودات به آنها این امکان را می دهد تا بتوانند در سرمای زمستان از ذخیره چربی بدنشان برای زنده ماندن استفاده کنند.
بسیاری از حشراتی که به خواب زمستانی می روند، حتی در دمای کمتر از نقطه انجماد نیز می توانند زنده بمانند. به نظر شما چنین چیزی چطور ممکن است؟ این موجودات نوعی ضدیخ انحصاری در بدنشان می سازند.
هنگام خواب زمستانی، حشرات انواع مختلفی الکل در بدنشان تولید می کنند. این الکل، نقطه انجماد مایعاتی که در بدنشان وجود دارد را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
این ضدیخ طبیعی به بسیاری از حشرات کمک می کند در سرمای زمستان زنده مانده و با آغاز فصل بهار زندگی را دوباره از سر گیرند.

آیا در باره جنگلی که نیمی از روز را روی آب است و نیمی دیگر را در زیر آب‌های گرم می‌خوابد چیزی شنیده‌ای؟

به بندر «لافت» می‌رسم؛ بندری در شمال غربی جزیره قشم. ساعت 6 صبح است.

تا آن دور دست‌ها، تا جایی که چشم کار می‌کند، چیزی جز آب‌های آرام خلیج‌ فارس نمی‌بینی. ساعتی می‌مانی، صبر می‌کنی. طولی نمی‌کشد جابه‌جا روی آب لکه‌های تیره‌ای می‌بینی. لکه‌هایی بیشتر و بیشتر که کم‌کم به شاخه‌های سرسبز درختانی انبوه تبدیل می‌شود. آرام و قرار نداریم. وسوسه دیدن جنگل «حرا» ما را به سمت قایق و راهنمای محلی می‌کشاند. حالا دیگر با کمال تعجب، جزیره‌های بزرگی را رو به روی خود می‌بینیم که بستر لجنی‌شان را جنگلی انبوه فرا گرفته است و جیغ و داد انواع پرنده‌ها بر بالای جزیره دمی خاموش نمی‌شود.

اولین بار ابوعلی‌سینا، دانشمند بزرگ ایرانی، درخت این جنگل را حرا نامیده است. درخت حرا درخت خاصی است و در جاهایی می‌روید که هنگام مد دریا، به زیر آب می‌رود. ریشه این درختان هوایی، اسفنجی و زانویی است. هنگامی که بر سطح جنگل پا می‌گذاریم، کف جنگل پر از تیغ‌هایی است که از زمین بیرون زده‌اند.

این تیغ‌ها همان ریشه‌های درختان هستند که به شیوه منحصر به فردی، آب شور دریا را به آب شیرین تبدیل می‌کنند. درختان حرا در اواخر تیرماه و اواسط مرداد ماه به گل می‌نشینند و میوه می‌دهند. گل آنها زرد روشن است و میوه‌شان شیرین و گوارا. میوه بادامی شکل این درختان پس از مدتی بر روی پایه مادری می‌شکفد و دانه آن جوانه می‌زند و سپس داخل آب می‌افتد. جریان شدید امواج، بذر گیاه را به قسمت‌های کم تحرک‌تر دریا می‌برد. سپس بذر حرا بر روی لایه‌های خاک دریا تثبیت می‌شود و رشد و نمو می‌کند.

ارتفاع درختان حرا گاهی به 4 متر و قطر تنه آن تا 30 سانتی متر می‌رسد.

براساس آزمایش‌های انجام شده، برگ درخت حرا علاوه بر خوش‌خوراک بودن برای دام‌ها، ارزش غذایی معادل جو و یونجه دارد و البته میزان پروتئین آن هم بسیار زیاد است،  به همین جهت دامداران سنتی جزیره قشم، از برگ این درختان برای تغذیه چارپایان خود استفاده می‌کنند.

این جنگل‌ها به دلیل مساعد بودن شرایط زیست محیطی‌شان، زیستگاه بسیاری از پرندگان مهاجر و نادری است که در فصل‌های سرد سال به آن پناه می‌آورند.

در سایر فصل‌ها نیز که پرندگان بومی، محل مناسبی برای زندگی نمی‌یابند، به این جنگل‌ها پناه می‌آورند. غیر از پرندگان آبزی و مهاجر، خزندگان و ماهی‌ها و حتی برخی از بندپایان و دو کفه‌ای‌ها هم در میان این جنگل‌ها دیده شده‌اند. در ضمن، لاک‌پشت‌های سبز و عقابی، مارهای دریایی سیاه، حواصیل بزرگ هندی، حواصیل سبز و خاکستری، فلامینگو، پلیکان، عقاب ماهیگیر، کفچه نوک، کاکایی و انواع دیگر پرندگان نیز در این جزیره زندگی می‌کنند.

فهرست سیاره های قابل سکونت در کهکشان
محققان با انتشار فهرستی از 7 سیاره قابل سکونت در کهکشان راه شیری اظهار داشتند که تعداد این سیاره ها بیشتر هم خواهد شد.
محققان به مناسبت اولین سالگرد کشف سیاره های قابل سکونت بزرگتر از زمین اقدام به انتشار فهرستی از این سیاره های قابل سکونت کرده و آن را در سایت آزمایشگاه سیارات قابل سکونت دانشگاه پرتوریکو به این آدرس قرار دادند.
این فهرست وقتی سال گذشته منتشر شد تنها دربرگیرنده نام دو سیاره بود.
براساس اظهارات ابل مندز محقق اصلی این تیم تحقیقاتی، این گروه در آن زمان انتظار داشت که در سال اول یک یا دو سیاره به این فهرست اضافه شوند. اما اکنون 5 سیاره جدید به این فهرست اضافه شده که فراتر از تصور ما بود.
مندز رئیس آزمایشهای سیارات قابل سکونت دانشگاه پورتوریکو اظهار داشت: هدف اصلی انتشار این فهرست تحقیقات بیشتر است اما ما فکر کردیم که شاید این فهرست برای عموم مردم نیز جالب باشد.
درحال حاضر اطلاعات بسیاری درباره کشف سیاره های قابل سکونت وجود دارد که این امر ممکن است برای مردم عادی گیج کنده باشد، از این رو ما فهرستی تهیه کردیم تا همه بتوانند همه اطلاعات مهم را مورد بررسی قرار دهند.
وی همچنین اظهار داشت که دانشمندان برای پیدا کردن سیارات قابل سکونت هوشمندتر شده اند و سرعت این اکتشافها جریان بیشتری به خود گرفته است.
درحال حاضر 27 سیاره در انتظار قرار گیری در این فهرست هستند. در این میان ابزار جستجوگر سیاره HARPS که در شیلی قرار دارد و تلسکوپ فضای کپلر در میان سایر تلسکوپها هر ماه سیارات فراخورشیدی بیشتری پیدا می کنند.
این گروه تحقیقاتی در مرحله اول پتانسیل زندگی در یک سیاره را با استفاده از سه عامل مورد بررسی قرار می دهد. در دسترس بودن انرژی از ستاره میزبانی که سیاره را می پذیرد، جرم سیاره و اندازه این سیاره از این عوامل هستند.
واضح است که غولهای گازی بزرگتر که اطراف ستاره های مختلف می چرخند نمی توانند از حیات پشتیبانی کنند.
قسمت اعظم این فهرست به طور مستقیم از تحقیقات این گروه در یک اکتشاف سیارات فراخورشیدی گرفته شده است. اما محققان تأکید کرده اند که این اطلاعات در مراحل ابتدایی است و تاکنون قسمت اعظم دانش ما از اندازه گیریهای ساده فیزیکی حاصل شده و اطلاعات بیولوژیکی و شیمیایی کمتر شناخته شده است.
این فهرست تاکنون میان عموم مردم و مجامع علمی چون موسسه زیست ستاره شناسی مورد تجلیل قرار گرفته است.

حدود 78 درصد از جوّ زمین را نیتروژن تشکیل داده است. مقدار معینی از این نیتروژن، به طور مداوم از جوّ گرفته و به آن بازپس داده می شود. به گردش مداوم نیتروژن بین خاک، آب، هوا و موجودات زنده «چرخه ی نیتروژن» می گویند. تمام موجودات زنده برای ادامه ی حیات به نیتروژن احتیاج دارند. در واقع نیتروژن یکی از اجزای تشکیل دهنده ی پروتئینها و اسیدهای نوکلئیک است که وجود هر دو برای ادامه ی حیات ضروری است.

قسمتی از نیتروژن موجود در هوا هنگام رعد و برق از آن جدا می شود. تخلیه ی ناگهانی بار الکتریکی باعث می شود مقداری از اکسیژن و نیتروژن موجود در هوا با هم ترکیب شوند و اکسیدهای نیتروژن به وجود آید. اکسیدهای نیتروژن پس از حل شدن در آب با سایر عناصر ترکیب می شوند و ترکیبات نیتروژن دار تولید می کنند.

برخی از باکتریها و جلبکها نیز نیتروژن موجود در هوا را جذب می کنند. باکتریهای خاصیّ که در ریشه ی برخی از گیاهان مثل نخود، لوبیا، نخودفرنگی و غیره وجود دارند، نیتروژن هوا را به طور مستقیم جذب می کنند و در اختیار گیاه قرار می دهند.

گیاهان با استفاده از نیتروژن، پروتئین می سازند و جانوران با خوردن گیاهان، این پروتئینها را وارد بدن خود می کنند.

گیاهان و جانوران پس از مرگ توسط تجزیه کنندگان موجود در خاک تجزیه می شوند. به این ترتیب ترکیبات نیتروژن دار وارد خاک شده، توسط گیاهان مصرف می شوند. جانوران، ترکیبات نیتروژن دار را با خوردن گیاهان یا سایر جانوران گیاهخوار وارد بدن خود می کنند.

باکتریهای تجزیه کننده ی موجود در خاک مقداری از ترکیبات نیتروژن دار خاک را به نیتروژن گازی شکل تبدیل می کنند. به این ترتیب تقریباً همان اندازه نیتروژنی که از هوا گرفته و مصرف می شود، مجدداً به آن باز می گردد.

در واقع نیتروژن موجود در هوا از خاک، اندامهای مختلف گیاهان و بدن جانوران عبور می کند و در نهایت دوباره هوا می شود. این کار ممکن است هزاران و یا حتّی میلیونها سال طول بکشد؛ ولی هر مولکول نیتروژن سرانجام به هوا باز می گردد.

زمانی که پای مد در میان باشد، لباس هیچ حیوانی چون گوره خر منحصر به فرد نیست. راه‌های نقش بسته بر بدن هر گوره خر، مانند اثر انگشت، کاملا منحصر به همان گوره خر هستند و هیچ نمونه مشابهی ندارند. از آن جالب تر اینکه به طور کلی سه گونه گوره خر در تمام جهان وجود دارد که الگوی کلی خط های بدن هر یک از آنها با گونه دیگر متفاوت است.

اما چرا گورخر ها خط دارند؟ دانشمندان هنوز نتوانسته اند به این پرسش پاسخ دهند، اما برخی معتقدند خطوط موجود بر تن گورخرها به نوعی به استتار آنها در مقابل شکارچیان کمک می‌کند. وجود این خطوط موجب می‌شود حیوانات شکارچی نتوانند یک حیوان منفرد را از گله ای در حال حرکت متمایز کند.

همچنین این خطوط مانع از حمله حشراتی می‌شوند که حیوانات را تنها از راه دیدن سطوح وسیعی یک رنگ تشخیص می‌دهند. همچنین تفاوت‌های خطوط نقش بسته بر بدن هر گوره خر نسبت به گوره خرهای دیگر به آنها در شناسایی هم کمک می‌کند.

گوره خرها حیوانات اجتماعی هستند که در چمنزارها زندگی می‌کنند. آنها با یکدیگر به چرا می‌روند و حتی در تیمار کردن هم به یکدیگر کمک می‌کنند.

گونه بورچل گوره خرها، بیشترین جمعیت از این نوع جانور را به خود اختصاص داده است. این حیوانات در گروه‌های خانوادگی کوچکی متشکل از یک مرد، چندین زن و فرزندانشان زندگی می‌کنند. این خانواده‌ها می‌توانند با هم همراه شده و گله‌هایی بزرگ را تشکیل دهند. با این حال در گله‌های بزرگ نیز روابط خانوادگی گوره خرها حرف اول را می‌زند.

گوره خرها همواره باید نسبت به حمله شیرها هشیار باشند. در صورتی که یک گوره خر مورد حمله حیوانی وحشی قرار بگیرد دیگر اعضای خانواده او با حلقه زدن به دورش از وی دفاع می‌کنند تا شاید بتوانند شکارچی را از محل فراری دهند.

شرکتی مکانیکی با پشتیبانی وزارت دفاع آمریکا نوعی هواپیما ابداع کرده است که می تواند مشابه مرغ مگس خوار ، برای پرواز بال هایش را به هم بزند.

محققان نوعی هواپیمای کوچک و 19 گرمی ابداع کرده اند که با استفاده از باله های متحرکش می تواند با سرعت بالایی پرواز کرده و در میان آسمان مانور دهد و به واسطه ثبت عکس های هوایی اطلاعات محیطی مختلفی را در اختیار کاربرانش قرار دهد.

این هواپیما که مشابه مرغ های مگس خوار می تواند بال هایش را با سرعت به هم بزند NAV نام داشته و توسط شرکتی به نام «ارووایرمنت» و تحت قرارداد این شرکت با وزارت دفاع آمریکا ساخته شده است. در یک نمایش آزمایشی این مرغ مگس خوار مکانیکی توانست از فضای خارج وارد یک ساختمان شده و پیش از خروج از ساختمان تصاویر اکتشافی متعددی را به ثبت برساند.

مرغ مگس خوار مکانیکی می تواند با استفاده از باطری داخلی اش برای هشت دقیقه پرواز کند. همچنین با کمک شبیه سازی ساختارهای واقعی بدن مرغ مگس خوار این هواپیما از کارایی بسیار بالایی برخوردار بوده و با کمک بال هایی که می تواند مانند پرنده ها آنها را به هم بزند، پروازی کارامدتر از پرواز با استفاده از موتورها و یا ملخ های هواپیما دارد.

بدنه این هواپیما نیز مشابه بدن مرغ مگس خوار طراحی شده با این تفاوت که بال های هواپیما بلند تر از بال های پرنده واقعی بوده و در عین حال به جای پا و دم برای این هواپیما از میله هایی برای فرود آمدن استفاده شده است.

طول بال این نمونه دست ساز 16 سانتیمتر بوده و می تواند با سرعتی برابر 17 کیلومتر بر ساعت پرواز کند. همچنین این هواپیما می تواند در برابر وزش بادی به قدرت 8 کیلومتر بر ساعت مقاومت کند.

مرکز تحقیقات وزارت دفاع آمریکا، در نظر دارد برای بهبود دادن توانایی های این مرغ مگسخوار مکانیکی، سیستم GPS و سیستم خودکار ممانعت از برخورد با موانع را به آن افزوده و سیستم ارتباطاتی و انرژی آن را بهبود دهد.

چرا پشه بعضی‌ها را بیشتر نیش می‌زند؟
شما هم می دانید که پشه ها بیشتر جذب برخی افراد می شوند و به نظر می رسد قسمت هایی از بدن را بیشتر دوست دارند، اما آیا می دانید چرا این گونه است؟ این موضوع یکی از وسیع ترین تحقیقات در سال های اخیر بوده است.
بر طبق تحقیقات، هر نوع پشه، به یک چیز جذب می شود، برای مثال برخی پشه ها ممکن است جذب خون انسان شوند، در حالی که برخی دیگر تنها جذب خون حیوانات می شوند.
در متن زیر برخی از مواردی که پشه ها را جذب می کنند، نام می بریم:
1- دی اکسید کربن
دی اکسید کربن یکی از مهم ترین گازهای جذب کننده پشه ها می باشد و آنها می توانند بوی این گاز را از فاصله چهار و نیم متری احساس کنند.از آنجا که انسان با هر تنفس، مقداری دی اکسید کربن از بدن خارج می کند، پس تقریبا غیرممکن است پشه ها جذب انسان نشوند!
هنگامی که یک پشه ماده، بوی دی اکسید کربن را احساس می کند، به صورت مارپیچی پرواز می کند تا خود را به منبع این بو برساند.

پس با این توصیف، وقتی یک خانم باردار مقدار دی اکسید کربن بیشتری را دفع می کند، پس پشه ها بیشتر جذب او می شوند.

2- تحرک بدنی
پشه ها بیشتر جذب افراد دارای تحرک بدنی می شوند تا افراد کم تحرک.اگر یک فعالیت ورزشی انجام دهید، افزایش بازدم، تحرک، عرق کردن و گرمای بدن باعث جذب بیشتر پشه ها به سوی شما می گردد.
هنگامی که دی اکسید کربن با بوی پا ترکیب می شود، بسیاری از پشه ها را جذب خود می کند و بسیاری از بیماری ها نیز با همین پشه ها منتقل می شوند.

3- گروه خونی
پشه ها بیشتر جذب افراد با گروه خونی O می شوند.پشه بیشتر جذب گروه خونی فرد می شود تا بوی او.اما این را باید گفت که هر دوی این ویژگی ها توسط یک ژن منتقل می شود، پس نمی توان با این گونه پشه ها مبارزه کرد. 

4- بوی پا
یکی از بوهای جذاب برای پشه ها، بوی عرق پا می باشد.هنگامی که دی اکسید کربن با بوی پا ترکیب می شود، بسیاری از پشه ها را جذب خود می کند و بسیاری از بیماری ها نیز با همین پشه ها منتقل می شوند.

نکات لازم هنگام استفاده از مواد دورکننده حشرات
- معمولا مواد دافع حشرات، برای مدت 1 تا 5 ساعت موثرند و این بستگی به چندین عامل دارد، از جمله: نوع پشه، میزان تعریق فرد و مقدار سایش و خارش پوست.
- اسپری و مواد دافع حشرات را نباید روی چشم ها، بینی، لب، محل بریدگی و یا زخم پوستی، پوست آفتاب سوخته و نیز پوست حساس استفاده کنید و دور از این قسمت ها اسپری کنید و یا بمالید.
- این مواد را زیر لباستان نزنید.
- برای موثرتر بودن، به طور کامل و به طور مساوی، پوست خود را با این مواد بپوشانید.
- از این مواد دافع به نوزادان نزنید و آنها را دور از دسترس کودکان قرار دهید.
- شما می توانید این مواد را با آب و صابون از روی پوست خود بشویید.

مواد دورکننده پشه
معروف ترین مواد دافع حشرات عبارتند از: DEET ، پرمترین، سیترونلا (روغنى‌ با بوى تند كه‌ در عطرسازى و صابون‌ سازى و دفع‌ حشره‌ به‌ كار مى‌رود) و اکالیپتوس.
در مورد هر کدام از این مواد، اقدامات احتیاطی را باید رعایت کنید:
- DEET یکی از رایج ترین و موثرترین مواد مورد استفاده برای دفع حشرات می باشد.محصولاتی که بیشتر از 15 درصد DEET دارند را نباید برای کودکان استفاده نمود.برخی افراد نسبت به این ماده فعال آلرژی دارند.

- پرمترین گاهی در دفع حشرات استفاده می شود. هنگامی که محصولی دارای این ماده باشد، نباید آن محصول را مستقیما به بدن بزنید و باید به قسمت بیرونی لباس بمالید.
- سیترونلا و اکالیپتوس و دیگر مواد طبیعی در برخی از محصولات دافع حشرات به کار برده می شود.به طور کلی، این محصولات در کوتاه مدت مفید می باشند و برخی ازآنها فقط 10 تا 20 دقیقه موثرند.
- روغن علف گربه نیز به عنوان دافع حشرات می باشد، اما در تست های آزمایشگاهی مشخص شده که هیچ کدام از این محصولات به خوبی DEET موثر نیستند.

بهتر است در زمان غروب آفتاب، لباس های رنگ روشن از قبیل: سفید، زرد و یا سبز کم رنگ بپوشید تا از نیش پشه ها در امان مانید.

برای دفع پشه ها چه نکاتی را باید رعایت کنید
1- عطرهای با بوی گل
هیچ مدرک علمی نشان نداده است که عطرها و یا لوسیون ها، پشه ها را جذب می کنند.اما پشه های ماده از شهد گل ها تغذیه می کنند و تحقیقات آزمایشگاهی نشان داده که پشه های ماده جذب بوی گل ها می شوند.بنابراین از عطرهای با رایحه گل مخصوصا در موقع غروب آفتاب خودداری کنید تا پشه ها در اطراف شما نباشند.

2- لباس با رنگ تیره
برخی از پشه ها به رنگ های تیره از قبیل مشکی، آبی تیره و بنفش پررنگ کشش بیشتری دارند.پس بهتر است در زمان غروب آفتاب، لباس های رنگ روشن از قبیل: سفید، زرد و یا سبز کم رنگ بپوشید تا از نیش پشه ها در امان مانید.

3- نوشیدن الکل
یک تحقیق نشان داد که الکل ممکن است پشه ها را جذب کند و هنگامی که فردی الکل می نوشد، پشه های بیشتری را به خود جذب می کند.

4- سیر و ویتامین B
گرچه توصیه شده که مصرف سیر و ویتامین B تمایل پشه ها را کم می کند، اما آزمایش هایی که انجام شده، این یافته را ثابت نکرده است.بنابراین بعید به نظر می رسد با خوردن سیر بتوانید پشه ها را از خودتان دور کنید.مصرف سیر زیاد دافع افرادی می شود که در کنار شما نشسته اند، نه دافع پشه ها!

چگونگی بقای مورچه‌ها در برابر سیل
اسرار چگونگی زنده ماندن مورچه‌های آتشین در برابر سیل که برای چندین دهه زیست‌شناسان را سردرگم ساخته بود، اکنون توسط دانشمندان و مهندسان آمریکایی حل شده است.
محققان موسسه فناوری جورجیا از مدلسازی ریاضیاتی و تصویربرداری زمان‌گریز برای نمایش اینکه چگونه مورچه‌ها در زمان سیل بخشهای مختلف بدن خود مانند چنگالها و آرواره‌شان را برای ساخت نوعی قایق به هم متصل کرده تا برای چند روز روی آب شناور بمانند، استفاده کرده‌اند.

آنها دریافتند که این موجودات کوچک، بدن خود را مشابه روشی که الیاف ضدآب بافته می‌شوند،‌به هم متصل می‌کنند. دانشمندان به نمایش چگونگی عملکرد گروهی مورچه‌ها برای ساخت یک قایق ضدآب شناور در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم پرداخته‌اند.
اسکلت خارجی یک مورچه نسبتا آبگریز بوده از این رو می‌تواند روی آب باقی بماند اما مورچه‌ها این قابلیت ضد آب بودن خود را با چسباندن بدنهایشان به یکدیگر تقویت می‌کنند.

محققان، مورچه‌های آتشین را منجمد کرده و در آزمایشات خود مشاهده کردند که این موجودات در زمان قرار گرفتن در آب، با آروره‌ها، چنگالها و کیسه‌های چسبناک خود با نیرویی 400 برابر وزن بدنشان به هم متصل می‌شوند.
نتیجه آن یک ماده چسبناک و کشسان بود که تقریبا شبیه یک مایع متشکل از مولکولهای مورچه است. مورچه‌ها از یک شکل کروی به حالت قایقی پن‌کیک مانند در می‌آیند که از غرق شدن آنها در آب جلوگیری می‌کند.

محققان به پیگیری سفر مورچه‌ها پرداخته و با اندازه‌گیری ابعاد قایقهای مورچه‌ها دریافتند که مورچه‌ها با استفاده از یک ترتیب رفتاری کلیشه‌ای حرکت می‌کنند.مورچه‌ها در خطوط صاف حرکت کرده، به سمت لبه‌های قایق کمانه کرده و مجدداد حرکت می‌کنند تا در نهایت به یک لبه بچسبند. این قایق مورچه‌ای برای مسافران خود انسجام، خاصیت شناوری و آب‌گریزی فراهم می‌کند.

از این میان جالبتر آن است که این قایق در کمتر از 100 ثانیه شکل می‌گیرد. همچنین این قایق خودترمیم‌گر بوده و اگر مورچه‌ای از آن جدا شود، دیگران برای پر کردن جای خالی آن حرکت می‌کنند.
این پژوهش می‌تواند از کاربردهایی برای تحقیقات لجستیک و عملیاتی و همچنین علوم مواد از جمله ایجاد دستگاههای شناور ساخت دست بشر برخوردار باشد. همچنین این یافته‌ها می‌تواند بر حوزه رباتیک نیز تاثیر بگذارد.